چنان کبک خرامانی تو ای زن/
و یا بلبل به بستانی تو ای زن#
گل بشکفته در هر چهار فصلی /
بهار سبز ایرانی تو ای زن#
به آداب و رسوم زندگانی /
دلیل خوب و برهانی تو ای زن#
برای زندگی چون خشکسالی/
مثال برف و بارانی تو ای زن#
درون خانه بهره خانه داری/
عجب با عهد و پیمانی تو ای زن#
براین کاشانه وبر زندگانی/
ستون و اصل وبنیانی تو ای زن#
عجب بر همسر و بر بچه داری/
نماد لطف و احسانی تو ای زن#
اگر در زندگانی مشکلی بود /
از آن بابت پریشانی تو ای زن#
همیشه سبز و خرم چون بهاری/
نه همچون مهر و آبانی تو ای زن#
چو مِهر پُرفروز روز مردی/
به شبها ماه تابانی توی زن#
زمرد از کار و کوشش کم نداری/
اگر از جنس نسوانی تو ای زن#
از این بابت که داری شوهری خوب/
چنین شاداب و خندانی تو ای زن#
چه خوش باشد که بر لبهای شوهر/
گل لبخند بنشانی تو ای زن#
اگر شوهر دمی شد در تب و تاب/
بر او دارو و درمانی توی زن#
درون خانه دائم دربر مرد /
چنان بلبل غزلخوانی تو ای زن#
بدان گر با وفایی بهر همسر/
برایش جان جانانی تو ای زن#
بدان گر همچو زهرا در حجابی/
به دور از مکر شیطانی تو ای زن#
شریف و با وقار و پاکدامن/
گل سرخ گلستانی تو ای زن#
تو که داری چنین الگو ز زهرا/
نماد پاک انسانی تو ای زن#
به خوانی گر نماز پنجگانه/
بسی با دین و ایمانی تو ای زن#
اگر داری حجاب کامل وخوب/
زشر دیده پنهانی تو ای زن#
به مردان بر شریک زندگانی/
سری را روی سامانی تو ای زن#
تویی در زندگی خط مقدم/
نه آنکه صفر پایانی تو ای زن#
کنی بر اهل منزل حکمرانی /
چو بر کاشانه سلطانی تو ای زن#
دراین بستان و باغ زندگانی/
گل نسرین و ریحانی تو ای زن#
به جنگ زندگی شمشیر بران/
شجاع و مرد میدانی تو ای زن#
نمایی گر خود از نامحرمان دور/
نشان از لطف یزدانی تو ای زن#
قطار روی ریل زندگی را /
همیشه پشت فرمانی تو ای زن#
ز (شاهد) روز زن تبریک بادا /
که حرفم خوب میدانی تو ای زن#
اگر در شهرضایی یا صفاهان/
و یا اهل دهاقانی تو ای زن#
به نامت سوره ای گردیده نازل/
پیام نصّ قرآنی تو ای زن/
گهی از جیب شوهر پول بردار/
ولی هرگز نه پنهانی تو ای زن#
در این عالم برای شوهر خود/
مثال سیب لبنانی تو ای زن#
چنان طعم لذیز و بوی عطر/
برنج ناب لنجانی تو ای زن#
نخواهد شوهرت غیر از تو کس را/
که بر او باب دندانی تو ای زن#
والسلام
شعر: علی اکبر یوسف پور
